Namibya’nın
ilk halkı Boşimanlar ve Namela ve onları izleyen Damaralar, Bantu
dilinde konuşan halklardır. Portekizli denizci Diago Cao, ülkeye
ayak basan (1485) ilk Avrupalıdır. Uzun bir aradan sonra, 1842’de
Almanlar bölgeye geldiler. 1878’de, Büyük Britanya topraklarına
katılan Walvisbay, sonradan Güney Afrika’nın bir parçası
durumuna geldi. Bununla birlikte, Almanlar 1884’te Güneybatı
Afrika bölgesinin geri kalan bölümlerini, koruma altına aldılar.
Almanlar, Afrika topraklarına girdikten sonra birçok ayaklanmayı
da bastırmak zorunda kaldılar. 1915’te, Birinci Dünya Savaşı’nda
Almanlar, Güney Afrika ordusuna teslim oldular. 1920’de Milletler
Cemiyeti, Güneybatı Afrika’yı Güney Afrika Cumhuriyeti’nin
yönetimi altına soktu. Ancak, BM, manda yerine BM vekilliği koyma
çalışmalarına başladığında, Güney Afrika Cumhuriyeti,
1950’lerde Güneybatı Afrika’yı topraklarına katma
çalışmalarına, bölgeye ayrımcı (apartheid) yasalar getirmeye
başladı. Bu durum, 1958’de kurulan SWAPO örgütü 1980’e kadar
süren bir gerilla savaşı başlattı. 1968′ de BM, bölgeye
Namibya adını verdiyse de, burası gerçekte 1969 sıralarında
Güney Afrika’nın bir ili durumundaydı. 1971’de Uluslararası
Adalet Divanı, Güney Afrika Cumhuriyeti’nin Namibya’daki
varlığının yasal olmadığına karar verdi. 1975’te Güney
Afrika, Namibya’nın gleceğini tartışmak üzere bir Anayasa
Konferansı (Turn-halle Konferansı) düzenlledi. Konferansa tüm
etnik gruplardan Güney Afrika’nın onayladığı 146 delege
katıldı, ancak SWaPO bunların dışında tutuldu. Bununla birlikte
BM, SWAPO’nun Namibya halkının “tek ve gerçek” temsilcisi
olduğunu açıkladı (1976).
BM’nin
Cenevre’deki Namibya Konferansında (1981), Namibya’ya
bağımsızlık verilmesi yönündeki planı üzerinde anlaşma
sağlanamadı. Ocak 1983’te, parlamentonun işlevine son veren
Güney Afrika Cumhuriyeti, yönetimi denetim altına aldı. G. Afrika
Cumhuriyeti-SWAPO tarafından tanınmadı. BM Güvenlik Konseyi’nin
aldığı bağımsızlık kararına, ekonomik-politik yaptırımlara
karşın, G. Afrika Cumhuriyeti 1988’e kadar direndi.
Angola-Küba-G. Afrika Cumhuriyeti arasında 2 ay süren
(Mayıs-Temmuz 1988) görüşmeler sonucunda; Angola’ daki Küba
güçlerinin çekilmesi koşuluyla, G. Afrika Cumhuriyeti Namibya’dan
çekilmeyi kabul etti (2 Ağustos 1988). Nisan 1989’da bağımsızlık
sürecinin başlaması üzerine sürgünde yaşayan 50 bin Namibyalı
ülkesine döndü (Temmuz-Eylül 1989). BM gözetiminde yapılan ilk
genel seçimi SWAPO kazandı (Kasım 1989). Mart 1990′ da
bağımsızlık kazanan Namibya’nın ilk devlet başkanlığına,
SWAPO lideri Sam Nujoma seçildi. Aralarında Türkiye’nin de
bulunduğu çok sayıda ülke Namibya’yı tanıdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder